...Sometimes...

Życie to piekło, sama się o tym nie raz przekonałam. Bywa bolesne, przykre i trudne, istnieją jednak chwile warte łez. Nasz los często bywa niepojętny, ale także oczywisty. Zrobimy coś złego, to oczywiste jest to, że dostaniemy karę. Nasza egzystencja może być również łatwa, pełna radości i miłych niespodzianek. Nie zawsze tak bywa, ale warto czekać na okres błogiej rozkoszy. Czy to ma sens? Życie jest trudne, ale może być łatwe? Jest przykre, ale może być również pełne radości? O co w tym wszystkim chodzi? To jakie jest nasze życie zależy od tego jak patrzymy na świat iotaczające nas przedmioty i ludzi. Zależy od tego czy chcemy optymistycznie patrzeć na dotyczące nas wydarzenia, czy nie.

Żyjesz tu, teraz. Hic et nunc. Los jest nieprzewidywalny, nigdy nie wiadomo, co się zdarzy za chwilę, co nas spotka nas za rogiem. Nasze życie jest po części zależne od osób, wśród których przebywamy. To od nich zależy, co się z nami dzieje czy zrobimy coś, czy tego nie zrobimy również. Oczywiście mamy wolną wolę, ale człowiek jest na tyle słabą istotą, że ulega wpływom drugiego człowieka.

Carpe diem, czyli chwytaj dzień. Oczywiście ale z umiarem, bo ponosimy przecież konsekwencje swoich błędów i przewinień. Życie z dnia na dzień na pewno jest ekscytujące, ale czy warto tak żyć? Tak, ale nie do przesady, bo co za dużo, to nie zdrowo. W życiu trzeba pogodzić rozwagę z szaleństwem, myślenie z chwilami zapomnienia.

Masz jedno życie, jeden punkt. No tak, ale czy to prawda? Po części prawda, ale przecież Bóg obiecuje życie wieczne, takie, jakie wiodło się zawsze. O życie trzeba dbać i pielęgnować je co dzień, by warto było wieść je wiecznie. Co zdążysz zrobić, to zostanie choćby ktoś inne mógł mieć zdanie.? Jak to rozumieć? Ja myślę, że chodzi tu o to, że jak coś zrobimy będzie to z nami zawsze, aż do śmierci. Trzeba więc uważać co się robi, gdzie i w jakiej chwili.

Ludzie nie doceniają życia, dopóki nie przekonają się na własnej skórze, jakie ono jest ważne, ile by stracili, gdyby nie doznali jego przyjemności. Podsumowując życie trzeba pielęgnować jak największy skarb, dbać o nie i pilnować, by nie miało zbyt wiele skaz. Dbać i pielęgnować je co dzień, by warto było wieść je wiecznie...

 Marita xoxo